Gdy pies gryzie, należy wydać mu stanowczą komendę, taką jak “zostaw” czy “nie wolno”, natomiast nie poświęcać mu w tym momencie więcej uwagi. Jeśli wejdziemy ze zwierzęciem w interakcję, nauczy się ono, że niepożądane z naszej perspektywy zachowanie to skuteczny sposób na nawiązanie kontaktu z opiekunem. Niestety, pomimo tak licznych tragedii z udziałem psów, do naszego społeczeństwa nie dociera informacja, że nie każdy pies reaguje w ten sam sposób. I nie każdy gryzie tak samo… . Na przykład – czytałam sobie dzisiaj, że „przecież każdy pies może ugryźć” i że „żaden pies nie rodzi się zły, tak jak żaden człowiek Powód nr 1: WYĆ ALBO NIE WYĆ. Na pewno wiecie, jakim utrapieniem może być wyjący pies sąsiadów. A raczej sąsiad, który nic sobie nie robi z tego, że jego pies wyje. Nie pomagają życzliwe upomnienia w windzie ani wyrazy frustracji na karteczkach zostawianych na wycieraczce delikwenta. On tego skowytu nie słyszy, wszak pies wyje cash. Gryzienie to naturalny element psiego życia. Problem pojawia się, gdy gryzie to, czego nie powinien: nasze ręce, ubrania lub przedmioty w domu zupełnie do tego celu nieprzeznaczone. Jak odzwyczaić psa od tego zachowania? I jak temu nawykowi zapobiec? Dlaczego pies wszystko gryzie?Kwestia zębów u szczeniakówSposób na radość i nudęSygnał, że psu coś dolegaDlaczego pies gryzie domowników i gości?Zbyt wczesna separacjaCelowe zaczepianie psaKwestia złych nawyków i doświadczeńJak oduczyć dorosłego psa gryzienia?A jeśli nadal gryzie?Jak podejść do szczeniaka?O czym jeszcze warto pamiętać? Dlaczego pies wszystko gryzie? Kwestia zębów u szczeniaków Problem gryzienia w znacznej mierze dotyczy szczeniaków. Zachowanie to związane jest przede wszystkim z pojawianiem się zębów lub ich wymianą. Pierwsze zęby mleczne, najczęściej siekacze, zauważamy u szczeniaków około 3. i 4. tygodnia życia. Do 8. tygodnia szczeniaki powinny mieć już wszystkie 28 zębów mlecznych. W tym czasie szczeniak gryzie, aby ulżyć swędzącym dziąsłom. Kiedy myślimy, że problemy z naturalną potrzebą gryzienia w okresie wyrzynania się zębów psiak ma już za sobą, rozpoczyna się proces wymiany zębów z mlecznych na stałe – ma to miejsce od 3. do około 8. miesiąca życia. Sposób na radość i nudę Gryzienie i żucie to naturalna potrzeba behawioralna psów, dlatego trzeba im zapewnić możliwość bezpiecznej jej realizacji np. podając zdrowe gryzaki . Jednak gryzienie czy podgryzanie może też mieć inną przyczynę: pozwala psom radzić sobie z emocjami. Dla dorosłych psów jest to forma relaksu, tym bardziej, że podczas aktu gryzienia i żucia w psim mózgu uwalniany jest hormon szczęścia. Bywa też, że poprzez gryzienie pies próbuje zwrócić na siebie uwagę opiekuna. Z nudów lub z braku odpowiednich zabawek zwierzę potrafi ugryźć go w rękę czy w łydkę. Jeśli w tym momencie opiekun spojrzy na psa, odrywając się od dotychczasowych zajęć, którymi był pochłonięty, albo wręcz go pogłaszcze, odpowiadając tym samym pozytywnie na jego zaczepki, wówczas zwierzak szybko nauczy się, że ten sposób nawiązywania kontaktu z człowiekiem działa – i będzie go stosował częściej. Sygnał, że psu coś dolega Nie zawsze gryzienie związane jest ze złymi nawykami. Jeśli pies gryzie opiekuna, może być to sygnał, że zwierzę cierpi. Pies potrafi gryźć pod wpływem bólu lub dyskomfortu. Jeśli gryzie samego siebie, może to być objawem choroby. Uporczywe gryzienie przez psa swego ogona, łap czy boku może stanowić sygnał, że z psem dzieje się coś złego i trzeba zasięgnąć opinii specjalisty. Przyczyną takiego zachowania mogą być zarówno predyspozycje genetyczne i problemy zdrowotne, w tym alergie, jak również długotrwały stres. Jeśli fizycznie z psem jest wszystko w porządku, a gryzie nie siebie, lecz rzeczy w domu, wówczas przyczyną takiego zachowania mogą być zaburzenia behawioralne. . Dlaczego pies gryzie domowników i gości? Zbyt wczesna separacja Problem gryzienia zarówno domowników, jak i gości najczęściej dotyczy szczeniaków, szczególnie zaś tych, które zbyt wcześnie odseparowano od matki. Młode pieski gryzą, gdyż widzą w tym formę zabawy, sposób na nudę, a nierzadko jest to ich remedium na zły nastrój. Kiedy są przy matce odpowiednio długo, uczy je ona kontroli siły gryzienia. Obserwuje podgryzające się szczeniaki lub sama bawi się z nimi w ten sposób, a gdy któryś robi to zbyt mocno, wówczas przerywa ona zabawę, dając tym samym do zrozumienia, że istnieją granice. Chcąc pokazać niepokornemu szczeniakowi, że gryzienie boli, sama chwyta go zębami. Tym samym maluch uczy się, jak kontrolować siłę ugryzienia, by nie sprawiać innym bólu. Szczenię zbyt wcześnie oddzielone od matki, czyli przed 8. tygodniem życia, nie nabywa tej umiejętności. Kiedy zauważymy, że szczeniak wszystko gryzie, nie zważając na nasze upomnienia, powinien być to dla nas sygnał, że należy nauczyć go inhibicji gryzienia – tym bardziej, że zapał psa do gryzienia może być niebezpieczny, gdy ten wejdzie w dorosłość i przyjdzie moment ustalania hierarchii w stadzie, do którego (z punktu widzenia psa) należy również człowiek. Nie umiejąc kontrolować siły gryzienia, pies może zrobić bliskim krzywdę. Przeczytaj więcej o tym, jak wychować szczeniaka. Celowe zaczepianie psa Warto zdać sobie sprawę, że często sami jesteśmy odpowiedzialni za takie zachowanie psa. Prowokujemy go do zabaw w podgryzanie, zamiast zabawki używamy gołych rąk bądź machamy mu palcami przed nosem. Pies nie zrozumie, że czasem wolno mu gryźć rękę opiekuna lub innych domowników, a innym razem jest to zabronione. Poza tym warto zauważyć, że pewne ludzkie zachowania, takie jak przytulanie, obejmowanie, branie na ręce, zbliżanie twarzy czy całowanie, są z punktu widzenia psa co najmniej dziwne i mogą wywołać reakcję obronną. Z tego względu musimy uzbroić się w cierpliwość i stopniowo nauczyć psa, że to nasza, ludzka forma okazywania czułości. Nie zaczepiajmy też psa, gdy śpi – wybudzony z drzemki czy snu, może reagować agresywnie, w tym ugryzieniem. Kwestia złych nawyków i doświadczeń Kiedy decydujemy się na adopcję psa ze schroniska, musimy liczyć się z tym, że ma on za sobą szereg doświadczeń i złych nawyków, będących pozostałością po poprzednich właścicielach. Pojawiające się u psów adopcyjnych problemy z gryzieniem mogą być kwestią psychiki. Możliwe, że nigdy nie nauczyły się one kontroli ugryzienia albo boją się nowej sytuacji, czy potencjalnego bicia. W tej sytuacji gryzą, ponieważ odczuwają niepokój, lęk lub stres. Gryzienie pozwala psom rozładować nadmiar emocji i odprężyć się. Oswajanie przeprowadzamy stopniowo, nie narzucając się z głaskaniem, przytulaniem czy innymi gestami mającymi oddać nasze uczucie sympatii – dla psa mogą one być zupełnie nowym doświadczeniem. Jak oduczyć dorosłego psa gryzienia? Co zrobić, gdy pies gryzie meble i domowników? Dokładnie to samo, co suka robi szczeniakom: wprowadzać granice w zabawie i pokazywać na przykładzie, że taka forma zabawy nie jest akceptowalna. Gryzienie to naturalna czynność w świecie psów i nie sposób jej wyeliminować, można jednak pokazać zwierzęciu, że pewne zachowania nie są mile widziane. Przede wszystkim nigdy nie bawimy się z psem tak, aby mógł podgryzać nasze dłonie – te powinny kojarzyć się mu wyłącznie z gestami delikatnymi i spokojnymi, takimi jak głaskanie czy podsuwanie smacznych kąsków. Jeżeli podczas zabawy pies gryzie, reagujemy komendą (np. stanowczym „nie” lub „nie wolno”), , przerywamy zabawę i odchodzimy. Dla psa jest to sygnał, że nie podoba nam się takie zachowanie i jeśli chce się bawić, musi je zmienić. Jako opiekunowie pamiętajmy jednak, że instynkt gryzienia to coś naturalnego i musimy go zaspokoić. W tym celu odsuwamy z zasięgu psa rzeczy, które mogą mu zaszkodzić, jak również takie, których pogryzienia wolelibyśmy uniknąć. W zamian dajemy mu nieszkodliwe zamienniki, w tym gryzaki, zabawki wypełnione smakołykami, a także zabawkę do szarpania, którą bawimy się z psem w ten sposób, że trzymamy za jeden jej koniec, pies chwyta za drugi i zaczynamy grę w przeciąganie. Pies, którego potrzebę gryzienia zaspokoimy, raczej nie będzie uparcie atakował mebli czy innych przedmiotów domowego użytku. Pamiętajmy, że czworonogi mają też inne potrzeby np. aktywność fizyczna, stymulacja intelektualna. Z tego względu przed naszym wyjściem z domu i pozostawieniem psa samego na kilka godzin musimy zapewnić mu odpowiedni wysiłek. Spacer połączony z bieganiem i zabawami na świeżym powietrzu sprawią, że nie będzie już miał potrzeby gryzienia rzeczy w domu. A jeśli nadal gryzie? Czasami nawyki psa wyniesione z pierwszych miesięcy życia są tak silne, że trudno je wyeliminować. Bywa, że musimy sięgnąć po inne środki, takie jak zakup klatki, w której pies będzie spędzał czas pod naszą nieobecność i w nocy. Klatka musi być dopasowana do wielkości psa – powinien on móc w niej swobodnie wstać, obrócić się i wygodnie położyć. Choć aluminiowa klatka może wywoływać złe skojarzenia, dla psa bywa azylem, miejscem, które jest bezpieczne i zupełnie własne. Jeśli pies gryzie, a my nie potrafimy na niego wpłynąć, wówczas pamiętamy o jeszcze jednym – na spacery zakładamy psu kaganiec fizjologiczny (taki, w którym może swobodnie ziać), unikając tym samym ryzyka, że kogoś pogryzie. Warto też rozważyć spotkanie z psim behawiorystą, który pomoże nam ustalić przyczynę zachowania naszego psa i ustalić plan szkolenia, by temu zaradzić. Jak podejść do szczeniaka? Jak już zostało wspomniane, zachowania uważane przez ludzi za przyjemne, takie jak noszenie na rękach, głaskanie, całowanie czy przytulanie, nie są naturalne z punktu widzenia psa. Jeśli chcemy obdarzać szczeniaka takimi gestami czułości, musimy robić to delikatnie. Psiaki należy głaskać spokojnie, pamiętając, że głowa, łapy i ogon są miejscami newralgicznymi, za których dotykaniem pies może nie przepadać. Bawiąc się ze szczeniakiem, nie pozwalamy mu podgryzać naszych dłoni – skojarzy to wówczas z zabawą. Nawyk ten zostanie mu na resztę życia, a my będziemy się dziwić, dlaczego nasz pies gryzie nam ręce i nie reaguje na komendę „nie wolno”. Do zabawy z psem wykorzystujemy specjalnie przygotowane szarpaki, które zaspokoją w szczeniaku jego naturalną potrzebę gryzienia i mocowania się z członkiem stada, a także inne bezpieczne zabawki i gryzaki. Pamiętajmy, aby psie zabawki co jakiś czas wymieniać, usuwając z pola widzenia psa te stare. W ten sposób szczeniak nie znudzi się nimi i nie zacznie szukać ich zamienników wśród naszych, ludzkich rzeczy. O czym jeszcze warto pamiętać? Bawiąc się ze szczeniakiem, unikamy zakładania ubrań, za które może on szarpać. Nie prowokujemy też psa do zabaw, gdy jest on mocno pobudzony. Kiedy pies szczeka i próbuje skakać, przerywamy zabawę i dajemy mu czas, aby się wyciszył. Podobnie robimy w przypadku, gdy podczas zabawy szczeniak nas ugryzie, sygnalizując mu tym samym, że taki rodzaj zabawy nam nie odpowiada. Szczeniaki są pojętnymi uczniami, a od opiekuna zależy, jakie nawyki przyswoją. Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena / 5. Liczba głosów 380 Brak głosów. Oceń artykuł! 3. Naucz szczeniaka radzić sobie z frustracją… … zwłaszcza tą wywołaną brakiem dostępu do domowników. Niech się dowie, że nie zawsze, kiedy domaga się uwagi, macie dla niego czas. Niech się przyzwyczai zostawać sam w pokoju, gdy ktoś jest w domu (zaczynamy od kilku sekund i stopniowo dochodzimy do pół godziny). Dobrze też, aby ćwiczył czekanie na nagrodę: siedział chwilę, zanim postawimy miskę i pozwolimy mu do niej podejść, zanim zapniemy smycz i wyjdziemy na spacer, zanim dostanie nagrodę za ćwiczenie, które już dobrze wykonuje. 4. Sprawdzaj, jak sobie radzi bez ciebie Gdy wychodzisz, jeśli to możliwe, zostaw urządzenie, które będzie nagrywać psa (audio, a jeszcze lepiej wideo), abyś wiedział, jak sobie radzi, i dostosowywał do tego dalsze ćwiczenia. Kiedy zauważysz, że długo po twoim wyjściu zwierzak nie interesuje się zabawkami, ale niespokojnie chodzi po mieszkaniu, piszczy, drapie w drzwi, a po powrocie nie znajdujesz śladów zabawy tym, co mu dałeś, najpierw spróbuj zwiększyć atrakcyjność zostawianych mu przedmiotów. Jeżeli to nie pomoże, czas poradzić się specjalisty. Okres dojrzewania Pies zostaje w domu: od 6 do 20 miesięcy (w zależności od rasy) 5. Zorientuj się, na czym polega problem Kiedy czworonóg ma 6-7 miesięcy, da się zauważyć zmiany w jego zachowaniu. Pies zostaje w domu i denerwuje się przed twoim wyjściem? A może próbuje się na siłę pchać za tobą (choć wcześniej tego nie robił) albo gryźć przypadkowe przedmioty. Spróbuj się dowiedzieć, co się z nim dzieje – źródła takiego zachowania są zasadniczo trzy. Po pierwsze, psy między a miesiącem przechodzą okres największej aktywności psychoruchowej. Zostawione same sobie, bez zaspokojenia tej potrzeby, poszukują zajęcia z zakresu typowych dla czworonoga czynności: eksploracji, żucia i kopania (drapania). Po drugie, psy, które źle znoszą rozłąkę z grupą społeczną, zaczynają w tym wieku odczuwać silniejszy niepokój, który w miarę powtarzającego się przeżywania nieprzyjemnych emocji związanych z wyjściem domowników staje się coraz dokuczliwszy. Wreszcie dorastający pies może czuć coraz większą frustrację z powodu pozostawiania go wbrew jego woli w domu, a swą złość kieruje na przedmioty – zwykle znajdujące się wokół drzwi wyjściowych lub okien, przez które może obserwować oddalających się właścicieli. Zorientowanie się, na czym polega problem, i terapia behawioralna powinny go rozwiązać. W wypadku braku zajęcia, a także wtedy, gdy przyczyną jest frustracja, czasem bez żadnej interwencji (choć często dopiero po wielu miesiącach) następuje samoistna poprawa. Jednak kiedy zwierzak przeżywa silny niepokój, problem rozwija się tylko w jednym kierunku – o ile nie podejmie się leczenia, będzie coraz gorzej. Pies, który niszczy rzeczy w domu to duży kłopot dla właścicieli. Zwłaszcza że czworonóg potrafi niszczyć dosłownie wszystko: zabawki dziecięce, buty, elementy wystroju, a nawet drzwi, czy meble. Zazwyczaj do takich zachowań dochodzi, gdy opiekunów nie ma w domu, a to oznacza, że każdy powrót wiąże się z wielkim stresem i niewiadomą, co tym razem zostało zniszczone. Na szczęście z tym problemem można sobie poradzić, ale niezbędna jest duża ilość cierpliwości i żelazna konsekwencja. Jak poradzić sobie z niszczeniem rzeczy przez psa? Niszczenie rzeczy nie dotyczy tylko szczeniaków – może zdarzać się to również u starszych czworonogów. Pies zazwyczaj niszczy rzeczy z powodu tęsknoty za właścicielem, frustracji lub nudy. Dlatego chcąc zwalczyć ten problem u psa, należy zaspokoić jego podstawowe potrzeby. Sposób działania będzie zależny od tego, czy pies niszczy rzeczy, gdy ktoś jest w domu, czy tylko jak pozostaje w nim sam. Pies niszczy rzeczy przy domownikach. To jasny znak, że pies jest znudzony i domaga się uwagi człowieka. Jeśli zaczniemy zabawę z psem w momencie, gdy gryzie on już jakieś rzeczy to tylko nasilimy to zachowanie. Pies bowiem otrzyma jasny sygnał: gryzie rzeczy – opiekun zaczyna zabawę. Dlatego niezwykle ważne jest zapewnić futrzakowi odpowiednią ilość zabawy, aby w ogóle nie zaczynał niszczenia rzeczy. Przede wszystkim należy zapewnić psu zabawy na dworze np. rzucanie piłką, spacer w nowym miejscu, możliwość węszenia, zabawy z innymi psami itp., gdyż zmęczony psiak nie będzie miał ochoty na podgryzanie mebli. Ważne jest również spędzenie czasu z futrzakiem w domu – można do tego wykorzystać szarpak dla psa, gumową zabawkę lub po prostu poleżeć z psem na kanapie i go pogłaskać. Natomiast jeśli widzimy, że pies obgryza przedmioty, nie należy na niego krzyczeć, a jedynie odwrócić jego uwagę np. odsyłając na legowisko. Jak pies spędzi tam kilka minut, to można zacząć zabawę. Można też psa przywołać i podać mu zabawkę lub przysmak do gryzienia np. kości do żucia. Czyli przenieść jego uwagę z jednej rzeczy (której nie chcemy, żeby gryzł) na inną, przeznaczoną do gryzienia. Pies niszczy rzeczy, gdy zostaje sam w domu. W takim przypadku należy przed wyjściem z domu zapewnić psu odpowiednią dawkę różnych rozrywek. Najlepszy będzie oczywiście długi spacer z możliwością pobiegania, pogonienia patyka, czy zabaw z innymi czworonogami. Dobrze sprawdzi się również krótka zabawa w domu. Wtedy jest szansa, że gdy pies zostanie sam, pójdzie po prostu spać. Jednak można mu również zapewnić akcesoria dla psów, które ułatwią mu, pozostanie samemu. Dobrze sprawdzą się zabawki typu kongo, do których należy nałożyć przysmak w formie pasty, a następnie podać psu tuż przed wyjściem z domu. Lizanie działa uspokajająco na psa, więc nie tylko będzie miał on zajęcie, ale również możliwość wyciszenia się. Innym rozwiązaniem są zabawki interaktywne dla psa lub kule smakule, do których wkłada się przysmaki dla psa, a on musi odnaleźć sposób, aby je wydostać. To kolejna rzecz, która skupi uwagę czworonoga i odciągnie go od niszczenia rzeczy. Warto pamiętać, aby urozmaicać psu tego typu zabawy stosując np. kilka zabawek zamiennie, których poziom trudności powinien być dostosowany do zwierzaka. Pierwsze zabawki powinny być proste, aby pies nie miał zbytniego problemu z dostaniem się do przysmaków. Oczywiście zwierzakowi, który gryzie rzeczy, należy zapewnić też odpowiednie akcesoria dla psów, które bez problemu będzie mógł gryźć. Świetnie sprawdzą się gumowe zabawki dla psa, szarpaki, kości dla psa, przysmaki do żucia itp. Najlepiej jest zastosować kilka metod naraz, czyli przed wyjściem z domu zapewnić psu dłuższy spacer, w domu się z nim pobawić, a na wyjście zostawić jakieś ciekawe akcesoria dla psów. Continue Reading

pies gryzie rzeczy gdy zostaje sam